کتابخانه ارایه های ادبی نصیب پنجم
آرایههای ادبی یا صناعات ادبی یا صنایع بدیع، مجموعهای از فنون و ابزارهای زبانی هستند که شاعران و نویسندگان از آنها برای زیباتر و تاثیرگذارتر کردن آثار خود استفاده میکنند. در این نصیب به مراعات النظر , تضاد و تناقض میپردازیم.
این آرایهها به دو دسته کلی تقسیم میشوند:
آرایههای لفظی
آرایههای لفظی، دستهای از آرایههای ادبی هستند که به جنبههای آوایی و ظاهری کلمات توجه دارند و با استفاده از تناسبها و موسیقیایی کلمات، به زیبایی و تاثیرگذاری متن میافزایند.
برخی از مهمترین آرایههای لفظی عبارتند از:
1. واجآرایی: تکرار یک یا چند واج (حرف) در کلمات یک بیت یا عبارت برای ایجاد موسیقی و آهنگینگی.
- مثال: “رَختِ رَحیلِ رَخشِ رَوان” (سعدی)
2. سجع: آوردن کلماتی در قافیهی جملات نثر که در وزن یا حرف آخر یا هر دو با هم یکسان باشند.
- مثال: “دل را به دست آورید و جهان را به دست خواهید آورد.” (امام علی (ع))
3. جناس: شباهت لفظی دو یا چند کلمه در حالی که معانی آنها متفاوت باشد. جناس به دو نوع جناس تام و جناس ناقص تقسیم میشود.
- مثال جناس تام: “جان را به جانان ده و از جان بریده باش” (حافظ)
- مثال جناس ناقص: “دلبر از دلدار برد دل مرا” (مولانا)
4. تکرار: آوردن دوباره یک یا چند کلمه یا عبارت برای تاکید یا ایجاد موسیقی.
- مثال: “برخیز و خز آر که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم وزان است” (حافظ)
5. تصدیر: آوردن یک کلمه یا عبارت در آغاز چند بیت یا جمله متوالی.
- مثال: “یار مرا / غم مخور / یار مرا” (مولانا)
6. ترصیح: آوردن کلماتی با وزن یا قافیهی مشابه در قافیهی جملات متوالی.
- مثال: “ساقی، گر به رندی حافظ را شراب دهی / بنگر ز جام جم چه سحر آفرین شود” (حافظ)
7. موازنه: آوردن دو یا چند چیز متشابه در کنار هم برای مقایسه.
- مثال: “چو بتی بر چهره بنشانم ز طاق ابرو / دو قوس و کمان بر دل خلق بکشم” (حافظ)
8. قلب: جابجا کردن جای دو یا چند کلمه در یک جمله بدون تغییر معنی آن.
- مثال: “جان را به جانان ده و از جان بریده باش” (حافظ) (به جای “از جان جانان ده و بریده باش”)
9. ملمع: آوردن کلماتی با وزن یا قافیهی مشابه در ابیات متناوب.
- مثال: “ای آنکه رخت از دیده پنهان کردی / دل برده و جان بر سر پیمان کردی” (حافظ)
10. تضمین: آوردن بیت یا ابیاتی از شعر شاعری دیگر در شعر خود.
- مثال: “نمیدانم که در عالم سِرّ عاشق چیست / که هر جا هست نغمهی عاشقان میشنوم” (مولانا) (تضمین از حافظ)
درک و بهکارگیری درست آرایههای لفظی، ظرافت و زیبایی خاصی به کلام میبخشد و آن را از سادگی و زمختی درمیآورد و به گيرايي و دلنشيني آن میافزاید.
علاوه بر موارد ذکر شده، آرایههای لفظی دیگری نیز وجود دارند که هر کدام زیبایی و ظرافت خاص خود را به ارمغان میآورند.
آرایههای معنوی
آرایههای معنوی، دستهای از آرایههای ادبی هستند که به جنبههای معنایی و محتوایی کلمات توجه دارند و با استفاده از تناسبها و ظرافتهای معنایی، به عمق و غنای متن میافزایند.
برخی از مهمترین آرایههای معنوی عبارتند از:
1. تشبیه: مانند کردن چیزی به چیز دیگر به واسطهی یک یا چند صفت مشترک.
- مثال: “دولت به آب روان ماند و عمر به برق جهان” (سعدی)
2. استعاره: به کار بردن یک کلمه یا عبارت به جای معنای اصلی آن به دلیل وجود یک یا چند صفت مشترک.
- مثال: “دل من زندان تاریکی است و عشق در آن چراغ بزم” (مولانا)
3. مجاز: به کار بردن یک کلمه یا عبارت در معنایی غیر از معنای اصلی آن به دلیل وجود یک رابطهی منطقی بین آن معناها.
- مثال: “سر بر خاک نهادهام از شرمندگی / از آن ننگ که بر من آمد از تو” (حافظ) (منظور از “تو” در اینجا، چشم معشوق است)
4. کنایه: رساندن معنایی غیر از معنای ظاهری کلمات.
- مثال: “از رنجوران نپرسند احوال پریشان را” (سعدی) (منظور از “رنجوران” در اینجا، طبیبان و مدعیان علم هستند)
5. تشخیص: دادن صفات و ویژگیهای انسانی به اشیاء، حیوانات و پدیدههای طبیعی.
- مثال: “از صبر و از قناعت گنج قارون یافتیم / در دامن سختی گنج عدن آرمیدیم” (حافظ)
6. مراعاتالنظر: آوردن واژگانی در یک بیت یا عبارت که با یکدیگر تناسب معنایی داشته باشند.
- مثال: “برف بر زمین ببارد و بر سر بام / ناگهان ز بام عشق آید به سر” (مولانا)
7. تضاد: آوردن دو یا چند چیز متضاد در کنار هم برای ایجاد تناقض و تاکید.
- مثال: “دولت به آب روان ماند و عمر به برق جهان / هر دو در یک چشم به هم زدند و گذشتند” (سعدی)
8. تناقض: آوردن دو یا چند مطلب متناقض در کنار هم برای ایجاد ظرافت و زیبایی.
- مثال: “ز خاکستر عشق آن سوخته ندانم کیست / که در دلش ندا آید که خاکستر منم” (مولانا)
9. تلمیح: اشاره به واقعهای تاریخی، داستانی، آیهای از قرآن یا بیتی از شعر برای ایجاد عمق و غنا در کلام.
- مثال: “یوسف گمگشته بازگشت به کنعان / مصر و کنعان دو جهان شد به یک آن” (حافظ) (تلمیح به داستان حضرت یوسف)
10. ایهام: آوردن کلماتی که دو یا چند معنی محتمل دارند.
- مثال: “چو بتی بر چهره بنشانم ز طاق ابرو / دو قوس و کمان بر دل خلق بکشم” (حافظ) (کلمهی “قوس” هم به معنی ابرو و هم به معنی کمان است)
11. حسآمیزی: ترکیب دو یا چند حس در یک عبارت یا بیت.
- مثال: “بوی نوبهار آمد از یار و دیار / مست شد باده از می و لاله از بهار” (حافظ)
12. حسن تعلیل: آوردن دلیل و توجیهی ظریف برای یک امر غیرمنطقی.
- مثال: “گفتم که چرا عاقبت کار جهان با من بد است / گفتا زان سبب که با تو نیکی کرد اول” (سعدی)
13. اغراق: مبالغه در بیان یک صفت یا عمل برای تاکید بر آن.
- مثال: “از بس که عشق تو در جانم ریشه دوانده / در رگ و ریشه و پی و استخوانم شدهای” (مولانا)
همانطور که مشاهده میشود، آرایههای معنوی با ایجاد ظرافتها و لایههای معنایی متعدد، به متن عمق و غنا میبخشند و آن را از سادگی و سطحینگری دور میکنند.
البته، دستهبندی دیگری از آرایههای ادبی نیز وجود دارد که آرایههای ترکیبی نامیده میشوند و از ترکیب دو یا چند آرایهی لفظی یا معنوی به وجود میآیند.
ذکر این نکته نیز ضروری است که شاعران و نویسندگان از این آرایهها به طور جداگانه و مجزا استفاده نمیکنند، بلکه غالباً در یک بیت یا عبارت چندین آرایهی ادبی با هم به کار برده میشوند تا زیبایی و تاثیرگذاری کلام را به حد اعلای خود برسانند.
کتابخانه ارایه های ادبی نصیب پنجم
مراعاتالنظر: ظرافتِ تناسب در شعر و نثر
مراعاتالنظر یکی از آرایههای معنوی در ادبیات فارسی است که به تناسب و همخوانی میان اجزای مختلف کلام، مانند کلمات، عبارات، ابیات و مضامین اشاره دارد. این آرایه با ایجاد انسجام و نظم در کلام، به شاعران و نویسندگان کمک میکند تا مفاهیم عمیق و پیچیده را به شیوهای ظریف و دلنشین بیان کنند.
انواع مراعاتالنظر:
- مراعاتالنظر لفظی: تناسب و همخوانی میان کلمات و عبارات از نظر لفظی، مانند همقافیه بودن، هموزن بودن و هممعنی بودن.
- مراعاتالنظر معنوی: تناسب و همخوانی میان کلمات و عبارات از نظر معنوی، مانند تضاد، تشبیه، استعاره و کنایه.
کاربرد مراعاتالنظر:
- ایجاد انسجام و نظم: مراعاتالنظر با ایجاد تناسب و همخوانی میان اجزای مختلف کلام، انسجام و نظم خاصی به آن میبخشد و آن را دلنشینتر و خوشایندتر میکند.
- تأکید و برجستهسازی: مراعاتالنظر با ایجاد تناسب و همخوانی میان کلمات و عبارات، بر آن کلمات و عبارات تأکید میکند و آنها را در ذهن مخاطب برجسته میسازد.
- ایجاد عمق و ظرافت: مراعاتالنظر با ایجاد تناسب و همخوانی میان مضامین مختلف، عمق و ظرافت خاصی به کلام میبخشد و آن را پرمغزتر و پرمحتواتر میکند.
- خلق تصاویر بدیع و هنری: مراعاتالنظر با ترکیب عناصر متناسب و همخوان، تصاویر بدیع و هنری در ذهن مخاطب خلق میکند.
مثالهایی از مراعاتالنظر در شعر فارسی:
- مراعاتالنظر لفظی:
“چو بتی بر چهره بنشانم ز طاق ابرو / کمند زلف در گردن آویزم به تاب گیسو” (حافظ)
در این بیت، “طاق ابرو” و “تاب گیسو” از نظر لفظی با هم تناسب و همخوانی دارند.
- مراعاتالنظر معنوی:
“از صبر و قناعت گنج قارون یافتیم / در دامن سختی گنج عدن آرمیدیم” (حافظ)
در این بیت، “صبر و قناعت” و “گنج قارون” و “دامن سختی” و “گنج عدن” از نظر معنوی با هم تناسب و همخوانی دارند.
نقش مراعاتالنظر در زیبایی و تأثیرگذاری ادبیات فارسی:
مراعاتالنظر یکی از آرایههای ظریف و هنرمندانهای است که شاعران و نویسندگان از آن برای زیباتر و تاثیرگذارتر کردن آثار خود استفاده میکنند. این آرایه با ایجاد انسجام و نظم، تأکید و برجستهسازی، عمق و ظرافت و خلق تصاویر بدیع و هنری، به غنای معنایی و زیبایی ظاهری ادبیات فارسی میافزاید.
به همین دلیل، مراعاتالنظر در زمره آرایههای مهم و تاثیرگذار در ادبیات فارسی به شمار میرود و شاعران و نویسندگان بزرگی از جمله حافظ، سعدی، مولانا و نیما یوشیج از آن به طور هنرمندانهای در آثار خود بهره بردهاند.
تضاد: زیباییِ تقابل در شعر و نثر
تضاد یکی از آرایههای معنوی در ادبیات فارسی است که به قرار دادن دو یا چند کلمه، عبارت، بیت یا مضمون متضاد در کنار یکدیگر اشاره دارد. این آرایه با ایجاد تقابل و تضاد، به شاعران و نویسندگان کمک میکند تا مفاهیم عمیق و پیچیده را به شیوهای ظریف و دلنشین بیان کنند و بر زیبایی و تأثیرگذاری کلام خود بیفزایند.
انواع تضاد:
- تضاد لفظی: تضاد و تقابل میان کلمات و عبارات از نظر لفظی، مانند تضاد در معنی، رنگ، صدا و بو.
- تضاد معنوی: تضاد و تقابل میان کلمات و عبارات از نظر معنوی، مانند تضاد در مفاهیم، احساسات و افکار.
کاربرد تضاد:
- ایجاد زیبایی و تأثیرگذاری: تضاد با ایجاد تقابل و تضاد میان اجزای مختلف کلام، زیبایی و تأثیرگذاری آن را افزایش میدهد و توجه مخاطب را به خود جلب میکند.
- تأکید و برجستهسازی: تضاد با قرار دادن دو یا چند کلمه، عبارت، بیت یا مضمون متضاد در کنار یکدیگر، بر آن کلمات، عبارات، ابیات یا مضامین تأکید میکند و آنها را در ذهن مخاطب برجسته میسازد.
- بیان مفاهیم عمیق و پیچیده: تضاد با ایجاد تقابل و تضاد میان مفاهیم متضاد، به شاعران و نویسندگان کمک میکند تا مفاهیم عمیق و پیچیده را به شیوهای ظریف و دلنشین بیان کنند.
- خلق تصاویر بدیع و هنری: تضاد با ترکیب عناصر متضاد، تصاویر بدیع و هنری در ذهن مخاطب خلق میکند.
مثالهایی از تضاد در شعر فارسی:
- تضاد لفظی:
“سیاهی لشکر آز از سپیدی عقل بگذشت / بر جهان هرجا که هست پرّ ظلمت بگسترد” (سعدی)
در این بیت، “سیاهی” و “سپیدی” از نظر لفظی با هم تضاد دارند.
- تضاد معنوی:
“ز دست غمت نتوانم گریخت / دامان دامنت را سخت میگیرم” (حافظ)
در این بیت، “گریختن” و “دامن گرفتن” از نظر معنوی با هم تضاد دارند.
نقش تضاد در زیبایی و تأثیرگذاری ادبیات فارسی:
تضاد یکی از آرایههای ظریف و هنرمندانهای است که شاعران و نویسندگان از آن برای زیباتر و تاثیرگذارتر کردن آثار خود استفاده میکنند. این آرایه با ایجاد زیبایی و تأثیرگذاری، تأکید و برجستهسازی، بیان مفاهیم عمیق و پیچیده و خلق تصاویر بدیع و هنری، به غنای معنایی و زیبایی ظاهری ادبیات فارسی میافزاید.
به همین دلیل، تضاد در زمره آرایههای مهم و تاثیرگذار در ادبیات فارسی به شمار میرود و شاعران و نویسندگان بزرگی از جمله حافظ، سعدی، مولانا و نیما یوشیج از آن به طور هنرمندانهای در آثار خود بهره بردهاند.
تناقض: پارادوکسِ ظرافت در شعر و نثر
تناقض یکی از آرایههای معنوی در ادبیات فارسی است که به بیان عبارتی اشاره دارد که در ظاهر با عقل سلیم و منطق سازگار نیست، اما در واقع حاوی حقیقتی عمیق و ظریف است. شاعران و نویسندگان با استفاده از این آرایه، به مخاطب کمک میکنند تا به ورای ظواهر بنگرند و به درک عمیقتری از مفاهیم پیچیده دست پیدا کنند.
انواع تناقض:
- تناقض لفظی: تناقض و ناسازگاری میان کلمات و عبارات از نظر لفظی.
- تناقض معنوی: تناقض و ناسازگاری میان کلمات و عبارات از نظر معنوی.
کاربرد تناقض:
- ایجاد ظرافت و زیبایی: تناقض با بیان عبارتی که در ظاهر با عقل سلیم و منطق سازگار نیست، ظرافت و زیبایی خاصی به کلام میبخشد و آن را دلنشینتر و خوشایندتر میکند.
- تأکید و برجستهسازی: تناقض با بیان عبارتی متناقض، بر آن عبارت تأکید میکند و آن را در ذهن مخاطب برجسته میسازد.
- بیان مفاهیم عمیق و پیچیده: تناقض با بیان عبارتی متناقض، به شاعران و نویسندگان کمک میکند تا مفاهیم عمیق و پیچیده را به شیوهای ظریف و دلنشین بیان کنند.
- برانگیختن تفکر و تأمل: تناقض با بیان عبارتی متناقض، مخاطب را به تفکر و تأمل در آن عبارت وا میدارد و او را به درک عمیقتری از مفاهیم پیچیده رهنمون میشود.
مثالهایی از تناقض در شعر فارسی:
- تناقض لفظی:
“زخم عشق بر سینه دارم / و از آن ناله نمیکنم” (سعدی)
در این بیت، “زخم” و “ناله نکردن” از نظر لفظی با هم تناقض دارند.
- تناقض معنوی:
“از جان گریزنده منم / در جستجوی جان” (مولانا)
در این بیت، “از جان گریزنده بودن” و “در جستجوی جان بودن” از نظر معنوی با هم تناقض دارند.
نقش تناقض در زیبایی و تأثیرگذاری ادبیات فارسی:
تناقض یکی از آرایههای ظریف و هنرمندانهای است که شاعران و نویسندگان از آن برای زیباتر و تاثیرگذارتر کردن آثار خود استفاده میکنند. این آرایه با ایجاد ظرافت و زیبایی، تأکید و برجستهسازی، بیان مفاهیم عمیق و پیچیده و برانگیختن تفکر و تأمل، به غنای معنایی و زیبایی ظاهری ادبیات فارسی میافزاید.
به همین دلیل، تناقض در زمره آرایههای مهم و تاثیرگذار در ادبیات فارسی به شمار میرود و شاعران و نویسندگان بزرگی از جمله حافظ، سعدی، مولانا و نیما یوشیج از آن به طور هنرمندانهای در آثار خود بهره بردهاند.
مجموعه ی گام کلاس (گروه آموزشی مهندس مسعودی) با هدف ارتقاء سطح علمی و موفقیت دانش آموزان متوسطه و همچنین داوطلبان کنکور در سال 1400 تاسیس شد و از بهمن ماه 1400 فعالیت خود را به طور رسمی آغاز کرد . این مجموعه ضمن بهره بردن از کادر اساتید زبده و حرفه ای در کنار جدیدترین تکنولوژی های آموزش آنلاین و آفلاین در حال رقم زدن فصل جدیدی از آموزش دروس مختلف متوسطه و کنکور می باشد
موسس و بنيانگذار سایت گام كلاس استاد امير مسعودى ، مطرح ترين و با سابقه ترين استاد رياضى و فيزيک ايران در آموزش آنلاين و تلويزيونى هستند كه با ارائه سبكى جديد و روش هاى پاسخگويى سريع ، مهم ترین تمایز گامکلاس نسبت به ساير موسسات می باشد.