کتابخانه ارایه های ادبی نصیب دوم
آرایههای ادبی یا صناعات ادبی یا صنایع بدیع، مجموعهای از فنون و ابزارهای زبانی هستند که شاعران و نویسندگان از آنها برای زیباتر و تاثیرگذارتر کردن آثار خود استفاده میکنند.
این آرایهها به دو دسته کلی تقسیم میشوند:
آرایههای لفظی
آرایههای لفظی، دستهای از آرایههای ادبی هستند که به جنبههای آوایی و ظاهری کلمات توجه دارند و با استفاده از تناسبها و موسیقیایی کلمات، به زیبایی و تاثیرگذاری متن میافزایند.
برخی از مهمترین آرایههای لفظی عبارتند از:
1. واجآرایی: تکرار یک یا چند واج (حرف) در کلمات یک بیت یا عبارت برای ایجاد موسیقی و آهنگینگی.
- مثال: “رَختِ رَحیلِ رَخشِ رَوان” (سعدی)
2. سجع: آوردن کلماتی در قافیهی جملات نثر که در وزن یا حرف آخر یا هر دو با هم یکسان باشند.
- مثال: “دل را به دست آورید و جهان را به دست خواهید آورد.” (امام علی (ع))
3. جناس: شباهت لفظی دو یا چند کلمه در حالی که معانی آنها متفاوت باشد. جناس به دو نوع جناس تام و جناس ناقص تقسیم میشود.
- مثال جناس تام: “جان را به جانان ده و از جان بریده باش” (حافظ)
- مثال جناس ناقص: “دلبر از دلدار برد دل مرا” (مولانا)
4. تکرار: آوردن دوباره یک یا چند کلمه یا عبارت برای تاکید یا ایجاد موسیقی.
- مثال: “برخیز و خز آر که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم وزان است” (حافظ)
5. تصدیر: آوردن یک کلمه یا عبارت در آغاز چند بیت یا جمله متوالی.
- مثال: “یار مرا / غم مخور / یار مرا” (مولانا)
6. ترصیح: آوردن کلماتی با وزن یا قافیهی مشابه در قافیهی جملات متوالی.
- مثال: “ساقی، گر به رندی حافظ را شراب دهی / بنگر ز جام جم چه سحر آفرین شود” (حافظ)
7. موازنه: آوردن دو یا چند چیز متشابه در کنار هم برای مقایسه.
- مثال: “چو بتی بر چهره بنشانم ز طاق ابرو / دو قوس و کمان بر دل خلق بکشم” (حافظ)
8. قلب: جابجا کردن جای دو یا چند کلمه در یک جمله بدون تغییر معنی آن.
- مثال: “جان را به جانان ده و از جان بریده باش” (حافظ) (به جای “از جان جانان ده و بریده باش”)
9. ملمع: آوردن کلماتی با وزن یا قافیهی مشابه در ابیات متناوب.
- مثال: “ای آنکه رخت از دیده پنهان کردی / دل برده و جان بر سر پیمان کردی” (حافظ)
10. تضمین: آوردن بیت یا ابیاتی از شعر شاعری دیگر در شعر خود.
- مثال: “نمیدانم که در عالم سِرّ عاشق چیست / که هر جا هست نغمهی عاشقان میشنوم” (مولانا) (تضمین از حافظ)
درک و بهکارگیری درست آرایههای لفظی، ظرافت و زیبایی خاصی به کلام میبخشد و آن را از سادگی و زمختی درمیآورد و به گيرايي و دلنشيني آن میافزاید.
علاوه بر موارد ذکر شده، آرایههای لفظی دیگری نیز وجود دارند که هر کدام زیبایی و ظرافت خاص خود را به ارمغان میآورند.
آرایههای معنوی
آرایههای معنوی، دستهای از آرایههای ادبی هستند که به جنبههای معنایی و محتوایی کلمات توجه دارند و با استفاده از تناسبها و ظرافتهای معنایی، به عمق و غنای متن میافزایند.
برخی از مهمترین آرایههای معنوی عبارتند از:
1. تشبیه: مانند کردن چیزی به چیز دیگر به واسطهی یک یا چند صفت مشترک.
- مثال: “دولت به آب روان ماند و عمر به برق جهان” (سعدی)
2. استعاره: به کار بردن یک کلمه یا عبارت به جای معنای اصلی آن به دلیل وجود یک یا چند صفت مشترک.
- مثال: “دل من زندان تاریکی است و عشق در آن چراغ بزم” (مولانا)
3. مجاز: به کار بردن یک کلمه یا عبارت در معنایی غیر از معنای اصلی آن به دلیل وجود یک رابطهی منطقی بین آن معناها.
- مثال: “سر بر خاک نهادهام از شرمندگی / از آن ننگ که بر من آمد از تو” (حافظ) (منظور از “تو” در اینجا، چشم معشوق است)
4. کنایه: رساندن معنایی غیر از معنای ظاهری کلمات.
- مثال: “از رنجوران نپرسند احوال پریشان را” (سعدی) (منظور از “رنجوران” در اینجا، طبیبان و مدعیان علم هستند)
5. تشخیص: دادن صفات و ویژگیهای انسانی به اشیاء، حیوانات و پدیدههای طبیعی.
- مثال: “از صبر و از قناعت گنج قارون یافتیم / در دامن سختی گنج عدن آرمیدیم” (حافظ)
6. مراعاتالنظر: آوردن واژگانی در یک بیت یا عبارت که با یکدیگر تناسب معنایی داشته باشند.
- مثال: “برف بر زمین ببارد و بر سر بام / ناگهان ز بام عشق آید به سر” (مولانا)
7. تضاد: آوردن دو یا چند چیز متضاد در کنار هم برای ایجاد تناقض و تاکید.
- مثال: “دولت به آب روان ماند و عمر به برق جهان / هر دو در یک چشم به هم زدند و گذشتند” (سعدی)
8. تناقض: آوردن دو یا چند مطلب متناقض در کنار هم برای ایجاد ظرافت و زیبایی.
- مثال: “ز خاکستر عشق آن سوخته ندانم کیست / که در دلش ندا آید که خاکستر منم” (مولانا)
9. تلمیح: اشاره به واقعهای تاریخی، داستانی، آیهای از قرآن یا بیتی از شعر برای ایجاد عمق و غنا در کلام.
- مثال: “یوسف گمگشته بازگشت به کنعان / مصر و کنعان دو جهان شد به یک آن” (حافظ) (تلمیح به داستان حضرت یوسف)
10. ایهام: آوردن کلماتی که دو یا چند معنی محتمل دارند.
- مثال: “چو بتی بر چهره بنشانم ز طاق ابرو / دو قوس و کمان بر دل خلق بکشم” (حافظ) (کلمهی “قوس” هم به معنی ابرو و هم به معنی کمان است)
11. حسآمیزی: ترکیب دو یا چند حس در یک عبارت یا بیت.
- مثال: “بوی نوبهار آمد از یار و دیار / مست شد باده از می و لاله از بهار” (حافظ)
12. حسن تعلیل: آوردن دلیل و توجیهی ظریف برای یک امر غیرمنطقی.
- مثال: “گفتم که چرا عاقبت کار جهان با من بد است / گفتا زان سبب که با تو نیکی کرد اول” (سعدی)
13. اغراق: مبالغه در بیان یک صفت یا عمل برای تاکید بر آن.
- مثال: “از بس که عشق تو در جانم ریشه دوانده / در رگ و ریشه و پی و استخوانم شدهای” (مولانا)
همانطور که مشاهده میشود، آرایههای معنوی با ایجاد ظرافتها و لایههای معنایی متعدد، به متن عمق و غنا میبخشند و آن را از سادگی و سطحینگری دور میکنند.
البته، دستهبندی دیگری از آرایههای ادبی نیز وجود دارد که آرایههای ترکیبی نامیده میشوند و از ترکیب دو یا چند آرایهی لفظی یا معنوی به وجود میآیند.
ذکر این نکته نیز ضروری است که شاعران و نویسندگان از این آرایهها به طور جداگانه و مجزا استفاده نمیکنند، بلکه غالباً در یک بیت یا عبارت چندین آرایهی ادبی با هم به کار برده میشوند تا زیبایی و تاثیرگذاری کلام را به حد اعلای خود برسانند.
جناس: بازیِ لفظیِ شاعرانه
جناس یکی از آرایههای لفظی در ادبیات فارسی است که به شباهت لفظی دو یا چند کلمه در حالی که معانی آنها متفاوت باشد اشاره دارد. این آرایه، با ایجاد تناسب و موسیقی لفظی، به زیبایی و ظرافت کلام میافزاید و شاعران از آن برای تاکید بر مفاهیم، ایجاد حس تعلیق و شگفتی و خلق تصاویر بدیع و هنری استفاده میکنند.
انواع جناس:
- جناس تام: در این نوع جناس، دو یا چند کلمه در تمام اجزای تشکیل دهنده خود (حروف، حرکات و تعداد هجاها) با هم یکسان هستند، اما معانی آنها متفاوت است.
- جناس ناقص: در این نوع جناس، دو یا چند کلمه در برخی از اجزای تشکیل دهنده خود (حروف، حرکات یا تعداد هجاها) با هم یکسان هستند، اما در برخی دیگر از اجزا با هم تفاوت دارند. جناس ناقص خود به سه دسته تقسیم میشود:
- جناس ناقص افزایشی: در این نوع جناس، یکی از کلمات یک حرف یا هجای بیشتر از کلمهی دیگر دارد.
- جناس ناقص کاهشی: در این نوع جناس، یکی از کلمات یک حرف یا هجای کمتر از کلمهی دیگر دارد.
- جناس ناقص حرکتی: در این نوع جناس، دو یا چند کلمه در تمام اجزای صامتی خود با هم یکسان هستند، اما در حرکات (مصوتها) با هم تفاوت دارند.
کاربرد جناس:
- ایجاد تناسب و موسیقی لفظی: جناس با شباهت لفظی دو یا چند کلمه، موسیقی و آهنگ خاصی به کلام میبخشد و آن را دلنشینتر و خوشایندتر میکند.
- تاکید و تأثیرگذاری: جناس میتواند بر کلمات یا عباراتی که در آنها جناس به کار رفته است تأکید کند و توجه مخاطب را به آنها جلب کند.
- ایجاد حس تعلیق و شگفتی: جناس با ایجاد تناقض بین شباهت لفظی و تفاوت معنایی کلمات، حس تعلیق و شگفتی در مخاطب ایجاد میکند.
- خلق تصاویر بدیع و هنری: جناس با استفاده از شباهتهای لفظی، میتواند تصاویر بدیع و هنری در ذهن مخاطب خلق کند.
مثالهایی از جناس در شعر فارسی:
- جناس تام:
“جان را به جانان ده و از جان بریده باش” (حافظ) “در دلِ من غیرِ تو کی جا دارد ای دوست / در نظرم غیرِ تو کی لطفِ خدا دارد ای دوست” (مولانا)
- جناس ناقص افزایشی:
“دلبر از دلدار برد دلِ مرا” (مولانا) “یار مرا غم مخور یار مرا” (مولانا)
- جناس ناقص کاهشی:
“جان را به جانان ده و از جان بریده باش” (حافظ) (جانان: جانِ جان) “برخیز و خز آر که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم وزان است” (حافظ) (خزان: خز و ان)
- جناس ناقص حرکتی:
“شکر کند چرخ فلک، از مَلِک و مُلک و مَلِک” (سعدی) “دولت به آب روان ماند و عمر به برق جهان” (سعدی)
نقش جناس در زیبایی و تأثیرگذاری شعر:
جناس یکی از آرایههای ظریف و هنرمندانهای است که شاعران از آن برای زیباتر و تاثیرگذارتر کردن اشعار خود استفاده میکنند. این آرایه با ایجاد تناسب و موسیقی لفظی، بر کلمات یا عباراتی خاص تأکید میکند، حس تعلیق و شگفتی ایجاد میکند و تصاویر بدیع و هنری خلق میکند.
تکرار: نغمهی آشنا در شعر و نثر
تکرار یکی از آرایههای لفظی در ادبیات فارسی است که به آوردن دوباره یک یا چند کلمه یا عبارت برای تاکید، ایجاد موسیقی، زیبایی و یا القای حس و فضا اشاره دارد. این آرایه در شعر و نثر به طور گسترده و با اهداف مختلفی به کار برده میشود و شاعران و نثرنویسندگان از آن برای تاثیرگذاری بیشتر بر مخاطب بهره میبرند.
انواع تکرار:
- تکرار لفظی: تکرار یک یا چند کلمه یا عبارت به طور کامل.
- تکرار معنوی: تکرار مفهوم یا ایدهای خاص با استفاده از کلمات یا عبارات مختلف.
کاربرد تکرار:
- تاکید و تأثیرگذاری: تکرار میتواند بر کلمات یا عباراتی که تکرار شدهاند تأکید کند و توجه مخاطب را به آنها جلب کند.
- ایجاد موسیقی و آهنگینگی: تکرار کلمات یا عبارات، به خصوص در شعر، میتواند موسیقی و آهنگینگی خاصی به کلام ببخشد و آن را دلنشینتر و خوشایندتر کند.
- ایجاد حس و فضا: تکرار میتواند با توجه به نوع کلمات یا عباراتی که تکرار میشوند، حس و فضایی خاص را در مخاطب ایجاد کند. به عنوان مثال، تکرار کلماتی که حس غم و اندوه را القا میکنند، میتواند حس غم و اندوه را در مخاطب تشدید کند.
- خلق تصاویر بدیع و هنری: تکرار میتواند با ایجاد تناسب و تقارن، تصاویر بدیع و هنری در ذهن مخاطب خلق کند.
مثالهایی از تکرار در شعر فارسی:
- تکرار لفظی:
“برخیز و خز آر که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم وزان است” (حافظ) “یار مرا غم مخور یار مرا” (مولانا)
- تکرار معنوی:
“از صبر و قناعت گنج قارون یافتیم / در دامن سختی گنج عدن آرمیدیم” (حافظ) “دولت به آب روان ماند و عمر به برق جهان / هر دو در یک چشم به هم زدند و گذشتند” (سعدی)
نقش تکرار در زیبایی و تأثیرگذاری شعر و نثر:
تکرار یکی از آرایههای ظریف و هنرمندانهای است که شاعران و نثرنویسندگان از آن برای زیباتر و تاثیرگذارتر کردن آثار خود استفاده میکنند. این آرایه با تاکید بر کلمات یا عبارات خاص، ایجاد موسیقی و آهنگینگی، القای حس و فضا و خلق تصاویر بدیع و هنری، به غنای معنایی و زیبایی ظاهری شعر و نثر میافزاید.
به همین دلیل، تکرار در زمره آرایههای مهم و تاثیرگذار در ادبیات فارسی به شمار میرود و شاعران و نثرنویسندگان بزرگی از جمله حافظ، سعدی، مولانا و نیما یوشیج از آن به طور هنرمندانهای در آثار خود بهره بردهاند.
تصدیر: آغازِ آهنگینِ شعر
تصدیر یکی از آرایههای لفظی در شعر فارسی است که به آوردن یک کلمه یا عبارت در آغاز چند بیت یا جمله متوالی اشاره دارد. این آرایه، با ایجاد تکرار در ابتدای ابیات، موسیقی و آهنگ خاصی به شعر میبخشد و آن را دلنشینتر و خوشایندتر میکند.
کاربرد تصدیر:
- ایجاد موسیقی و آهنگینگی: تکرار کلمه یا عبارت در ابتدای ابیات، موسیقی و آهنگ خاصی به شعر میبخشد و آن را دلنشینتر و خوشایندتر میکند.
- تاکید و تأثیرگذاری: تصدیر میتواند بر کلمهای که در ابتدای ابیات تکرار میشود تأکید کند و توجه مخاطب را به آن جلب کند.
- ایجاد انسجام و وحدت: تکرار کلمه یا عبارت در ابتدای ابیات، انسجام و وحدتی خاص به شعر میبخشد و ابیات را به یکدیگر پیوند میدهد.
- خلق تصاویر بدیع و هنری: تصدیر میتواند با ایجاد تناسب و تقارن در ابتدای ابیات، تصاویر بدیع و هنری در ذهن مخاطب خلق کند.
انواع تصدیر:
- تصدیر لفظی: تکرار یک کلمه یا عبارت به طور کامل در ابتدای ابیات.
- تصدیر معنوی: تکرار مفهوم یا ایدهای خاص با استفاده از کلمات یا عبارات مختلف در ابتدای ابیات.
مثالهایی از تصدیر در شعر فارسی:
- تصدیر لفظی:
“یار مرا غم مخور یار مرا” (مولانا) “برخیز و خز آر که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم وزان است” (حافظ)
- تصدیر معنوی:
“از صبر و قناعت گنج قارون یافتیم / در دامن سختی گنج عدن آرمیدیم” (حافظ) “دولت به آب روان ماند و عمر به برق جهان / هر دو در یک چشم به هم زدند و گذشتند” (سعدی)
نقش تصدیر در زیبایی و تأثیرگذاری شعر:
تصدیر یکی از آرایههای ظریف و هنرمندانهای است که شاعران از آن برای زیباتر و تاثیرگذارتر کردن اشعار خود استفاده میکنند. این آرایه با ایجاد موسیقی و آهنگ خاص، تاکید بر کلمات یا عبارات خاص، ایجاد انسجام و وحدت و خلق تصاویر بدیع و هنری، به غنای معنایی و زیبایی ظاهری شعر میافزاید.
به همین دلیل، تصدیر در زمره آرایههای مهم و تاثیرگذار در ادبیات فارسی به شمار میرود و شاعران بزرگی از جمله حافظ، سعدی، مولانا و نیما یوشیج از آن به طور هنرمندانهای در اشعار خود بهره بردهاند.
مجموعه ی گام کلاس (گروه آموزشی مهندس مسعودی) با هدف ارتقاء سطح علمی و موفقیت دانش آموزان متوسطه و همچنین داوطلبان کنکور در سال 1400 تاسیس شد و از بهمن ماه 1400 فعالیت خود را به طور رسمی آغاز کرد . این مجموعه ضمن بهره بردن از کادر اساتید زبده و حرفه ای در کنار جدیدترین تکنولوژی های آموزش آنلاین و آفلاین در حال رقم زدن فصل جدیدی از آموزش دروس مختلف متوسطه و کنکور می باشد
موسس و بنيانگذار سایت گام كلاس استاد امير مسعودى ، مطرح ترين و با سابقه ترين استاد رياضى و فيزيک ايران در آموزش آنلاين و تلويزيونى هستند كه با ارائه سبكى جديد و روش هاى پاسخگويى سريع ، مهم ترین تمایز گامکلاس نسبت به ساير موسسات می باشد.